20 Χρυσές Λιρέτες Carlo Alberto 1831-1848
Χρυσό νόμισμα 20 Χρυσές Λιρέτες του Βασιλείου της Σαρδηνίας, υπό τον βασιλιά Κάρολο Αλβέρτο, Βασιλιά της Σαρδηνίας και Δούκα της Σαβοΐας. Το χρυσό νόμισμα 20 Χρυσές Λιρέτες Carlo Alberto κυκλοφόρησε κατά την περίοδο 1831-1848, έχει διάμετρο 21 mm, βάρος 6,45 g και περιέχει χρυσό καθαρότητας 900 βαθμών.
- ΒΑΡΟΣ 6,45 g
- ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ 900
- ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 1831-1848
- ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ 21,0 mm
- ΣΧΗΜΑ Κυκλικό
- ΧΩΡΑ Ιταλία
Οι μορφές στο νόμισμα
Στην μπροστά όψη του χρυσού νομίσματος 20 Χρυσές Λιρέτες Carlo Alberto της περιόδου 1831-1848 απεικονίζεται το αριστερόστροφο πορτρέτο του βασιλιά Carlo Alberto της Σαρδηνίας. Περιμετρικά του πορτρέτου αναγράφεται στα λατινικά «CAR. ALBERTVS D. G. REX SAR. CYP. ET HIER». Στη βάση του πορτρέτου αναγράφεται η χρονολογία κοπής.
Στην πίσω όψη του χρυσού νομίσματος αποτυπώνεται ο εστεμμένος θυρεός του Βασιλείου της Σαρδηνίας, ενώ περιμετρικά αναγράφεται και η ταυτότητα «DVX SAB GENVAE ET MONTISF PRINC PED». Στη βάση του θυρεού αναγράφεται η ονομαστική αξία του νομίσματος «L 20», και το αρχικό γράμμα του νομισματοκοπείου «P».
Λίγα λόγια για τον Carlo Alberto
Ο Κάρολος Αλβέρτος Εμμανουήλ Βίκτωρ Μαρία Κλήμης Ιαβέρης γεννήθηκε στην πόλη του Τορίνου τον Οκτώβριο του 1798. Οι γονείς του ήταν ο Κάρολος Εμμανουήλ της Σαβοΐας-Καρινιάν και η Μαρία Χριστίνα των Βέττιν, κόρη του Καρόλου, Δούκα της Κουρλάνδης. Ο Κάρολος εκπαιδεύτηκε σε φιλελεύθερο περιβάλλον στη Γενεύη και στη συνέχεια στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της Πρώτης Γαλλικής Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Το 1814, ο Ναπολέων τον διόρισε αξιωματικό των Δραγώνων και το επόμενο έτος επέστρεψε στο Τορίνο με συμπάθειες προς τους φιλελεύθερους. Το 1821, ως αντιβασιλέας της Σαρδηνίας, εξέδωσε ένα σύνταγμα, το οποίο όμως απορρίφθηκε από τον εξάδελφό του, τον Κάρολο Φήλικα της Σαρδηνίας. Το 1831 διαδέχθηκε στο θρόνο τον ξάδελφό του και εφάρμοσε μια πολιτική μεταρρυθμίσεων, καταργώντας τους εγχώριους τελωνειακούς και εμπορικούς φραγμούς εντός του βασιλείου, υποστήριξε τις τέχνες και τις επιστήμες και δημοσίευσε το Καταστατικό του Αλβέρτου, το πρώτο δηλαδή Σύνταγμα. Κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων του 1848, o Κάρολος Αλβέρτος αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του, Βίκτωρα Εμμανουήλ, και να εκτοπιστεί στην Πορτογαλία. Τον Ιούλιο του 1849, απεβίωσε και η σορός του τάφηκε στη Βασιλική της Σουπέργκα στο Τορίνο.
