20 Χρυσές Δραχμές Γεώργιος Β’ 1940
Οι 20 Χρυσές Δραχμές του Γεωργίου Β’ εκδόθηκαν το 1940 στο Ηνωμένο Βασίλειο, από το νομισματοκοπείο του Μπέρμιγχαμ, με mintage μόλις 200 νομισμάτων, και με αφορμή τη συμπλήρωση 5 ετών από την επάνοδό του στον θρόνο της Ελλάδας, στις 25 Νοεμβρίου 1935. Χαράκτες του χρυσού νομίσματος ήταν ο O. Steinberger και ο F. Kovacs, ενώ το νόμισμα φέρει στη μπροστά όψη το βασιλικό πορτρέτο και στην πίσω όψη στέμμα, δάφνινο στεφάνι και την ονομαστική αξία.
- ΒΑΡΟΣ 6,45161 g
- ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ: 900
- ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 1940
- MINTAGE 200
- ΔΙΑΜΕΤΡΟΣ 22 mm
- ΠΑΧΟΣ 1,3 mm
- ΣΧΗΜΑ Κυκλικό
- ΧΩΡΑ Ελλάδα
Στην μπροστά όψη του χρυσού νομίσματος των 20 Χρυσών Δραχμών εμφανίζεται το πορτρέτο του βασιλιά Γεωργίου Α’, με την κεφαλή στραμμένη προς τα αριστερά. Κάτωθεν της κεφαλής αναγράφεται η χρονολογία αποκατάστασης της βασιλείας και επανόδου του Γεωργίου Β’ στον θρόνο της Ελλάδας «25 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1935», ενώ η κεφαλή περιστοιχίζεται από τον τίτλο «ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β! ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ». Στην πίσω όψη, το χρυσό νόμισμα φέρει το βασιλικό στέμμα στην κορυφή, ενώ κάτωθέν του, στο κέντρο του νομίσματος αναγράφεται η ονομαστική αξία «20 ΔΡΑΧΜΑΙ». Περιμετρικά εγχαράσσεται δάφνινο στεφάνι, οι άκρες του οποίου καταλήγουν στο βασιλικό στέμμα.
Λίγα λόγια για τον Γεώργιο Β’
Ο Γεώργιος Β΄ ήταν πρωτότοκος γιος του βασιλιά Κωνσταντίνου Α’ και αποτέλεσε μία από τις πλέον δραματικές προσωπικότητες της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας. Στη ζωή του, ακολούθησε κατά βάση τα βήματα του πατέρα του. Έτσι, υπηρέτησε στον στρατό ως υπασπιστής του, παρέμεινε στο πλευρό του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσής του με τον Βενιζέλο και τον ακολούθησε στην εξορία το 1917, όταν απομακρύνθηκε από τη σειρά διαδοχής, λόγω απαίτησης της Αντάντ και του Βενιζέλου. Επέστρεψε από την εξορία το 1920, μετά την εκλογική ήττα του Βενιζέλου και την αποκατάσταση της Βασιλείας.
Ο Γιώργος Β΄ ανέλαβε τον θρόνο μετά την παραίτηση του πατέρα του, Κωνσταντίνου, στις 27 Σεπτεμβρίου 1922, έπειτα από τα δραματικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής και το Κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, μετά από ένα χρόνο, η Επαναστατική Κυβέρνηση της Ελλάδας τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη χώρα.
Το 1935, έπειτα από Δημοψήφισμα για την αποκατάσταση της Βασιλείας, επέστρεψε στον θρόνο. Με την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα, το 141, αναχώρησε για την Κρήτη, και με την κατάληψη και της Κρήτης αναχώρησε για το Κάιρο. Με την απελευθέρωση της Ελλάδας υποχρεώθηκε να παραμείνει στο εξωτερικό και να δεχθεί την Αντιβασιλεία, ενώ κλήθηκε πάλι στον θρόνο το 1946, μόλις για έξι μήνες, μέχρι τον θάνατό του.
